Jestem zwolenniczką recyklingu – rzeczy, które nie są już pozornie potrzebne lubię używać do swoich projektów. Szeroko pojęte rękodzieło towarzyszy mi odkąd pamiętam. Moim chłopcom szyłam ubranka, robiłam na drutach sweterki. Moje zamiłowanie do rękodzieła pomogło mi w stanie wojennym zaistnieć i zaczęłam szyć odzież do butików, bo mój mąż(muzyk) z dnia na dzień został pozbawiony pracy. Kto pamięta tamte czasy, wie jakie były trudności(puste pułki). Działalność rzemieślniczą miałam ułatwioną, bo z podróży dalekich i bliskich namiętnie przywoziłam ładne materiały, dodatki z myślą o sobie, a w zaistniałej sytuacji mogłam tworzyć fajne ciuszki. Zamiłowanie do rękodzieła i twórczych eksperymentów mam od zawsze. Prezentuję rzeczy zrobione samodzielnie i takie, którym daję drugie życie. Szyję, ozdabiam przedmioty, moja ostatnia pasja to decoupage. Sprawia mi ogromną frajdę i poświęcam jej sporo czasu.
Gdy za oknem śnieg i mróz, nasz domowy pupil też marznie, tak, jak my.
Ubranko można kupić, ale można też uszyć i to za tanie pieniądze,
lub przerobić z używanej odzieży, np. ze swetra.
Takie właśnie ubranko ma nasza sunia.
Dzianinę swetrową podszyłam ciepłą flanelką, żeby nie podwiewało.
Kubraczek nie jest wystrzałowy, ale za to cieplutki.
Cudna i super wdzianko!
Dziękuję,kolejny recykling, czyli coś z niczego!
A Psota nie probuje go zrzucic? 🙂
Nie jest bardzo zadowolona jak jej zakładam.
Fajny pomysł, pieskowi cieplutko, a my przy tej okazji mamy zrobiony w naszej szafie przegląd…
Faktycznie robię przegląd w szafach.Pozdrawiam Maria
jee… Psotka 😀
bardzo lubi swój kubraczek…